Gearriveerd in het land van the Wizard of Oz!

Iedereen kent natuurlijk de beroemde film ‘The Wizard of Oz’ uit 1939 of op zn minst ‘The Wiz’ uit 1978 met Michael Jackson en Diana Ross in de hoofdrol, toch? Hoe dan ook ben ik gisteren aangekomen op de plek waar dit alles is opgenomen: Kansas! Na een lange reis van dertien uur kon ik op 1 juli 2013 rond 17.30 eindelijk voet zetten op Amerikaanse bodem and it feels great!. Het was een vreemd idee dat ik iets meer dan 12 uur daarvoor met kleine waterige oogjes om 4 uur ’s nachts was opgestaan en om 11 uur ’s ochtends vanaf Schiphol begon aan mijn grote avontuur.

De reis naar Amerika verliep gelukkig soepel, inclusief de 2 uur durende overstap op het gigantische vliegveld van Chicago. Veel tijd om rond te kijken was er helaas niet vanwege de lange incheck rijen. Een ding had mijn reisgenoot Ivy, die ook deelneemt aan het zomerprogramma, echter nooit moeten doen: de wens uitspreken ‘ hopelijk niet naast een baby te moeten gaan zitten’. Gevolg: 9 uur lang in het vliegtuig gezeten naast een non-stop krijsende baby… Daarnaast ben ik op zowel Schiphol als Chicago heerlijk uitgebreid gefouilleerd omdat er iets verkeerd was met m’n boarding pass (weet nog steeds niet precies wat er aan de hand was). Maar we hadden er nog steeds zin in!

Na een ‘korte vlucht’ van Chicago naar Kansas van 1.5 uur werden we op het vliegveld hartelijk verwelkomt door enkele mensen van het Fulbright programma en een paar mede deelnemers, waaronder de Britse Izzie die aan St. Andrews studeert en haar landgenoot Alex die van plan is zijn opleiding te gaan volgen aan Cambridge. Allemaal erg aardige en spontane mensen! Ze vertelden ons ook dat sommige mede deelnemers minder geluk hadden tijdens hun reis: zo was de vlucht van een meisje uit Denemarken vanuit JFK Airport gecancelled vanwege een storm en daardoor moest ze slapen in een hotel.

Uiteindelijk werden we in een grote pick-up truck van een van de programma begeleiders genaamd Kristina naar de campus gebracht. Dit ritje duurde volgens Amerikaans gebruik ‘slechts 1.5 uur’. Onderweg vertelde de erg zonnige Kristina honderduit over het klimaat en de geschiedenis van Kansas. Jammer genoeg lag bijna iedereen in de auto op een gegeven moment uitgebreid te snurken. Ik heb natuurlijk nog wel iets van Kansas kunnen zien: in tegenstelling tot wat je zou verwachten is het hier erg groen en mooi!

Eenmaal aangekomen op de campus kon het me eigenlijk niet heel veel boeien hoe alles eruit zag en verlangde ik vooral naar een ding: slaap! Een rondleiding op de campus zo immers morgen wel volgen. Na nog even contact te hebben gehad met mijn ouders en Anne sloot ik dan ook een drukke en bijzondere dag af.